![](/data/public/uploads/2020/01/ia5lzzna9.jpg)
W Polsce i w Litwie rok 2013 jest ustanowiony Rokiem Pamięci o Powstaniu Styczniowym. Nie chcieliśmy, by w natłoku spraw codziennych to doniosłe wydarzenie zostało pominięte w naszym gimnazjum, toteż postanowiliśmy zorganizować z tej okazji szkolną konferencję.
Historycy gorąco podtrzymali tę inicjatywę, zostało obmyśleć szczegóły, przekonać uczniów i wspólnie ułożyć program. Klasa G2b jako pierwsza odpowiedziała pozytywnie na nasz apel, dołączyła się grupa uczniów z klasy G2c i G2a. Dlaczego proponowaliśmy klasom kończącym kurs szkoły podstawowej? Odpowiedź jest oczywista: właśnie uczniowie tych klas powinni zdać pierwszą część egzaminu – przemówienie. Więc połączyliśmy konieczność z przyjemnością, w wyniku tego mieliśmy bardzo umotywowanych i zaangażowanych prelegentów, z którymi pracować było wielką przyjemnością dla nauczycieli, bo nauczycielska dusza cieszy się, gdy młody człowiek dąży do wiedzy.
Gdy zapytałam uczniów, co sprawiło najwięcej trudności w opracowaniu tematu, odpowiedź nie zadziwiła – skracanie. Konferencja nakłada dyscyplinę czasu, a wiadomo, każdy ma inne tempo mówienia, na dodatek temat ogranicza chęci podzielenia się całą zdobytą wiedzą, a tyle się znalazło ciekawej informacji i wydaje, że „okradnie się” suchaczy, jeżeli nie usyszą o tym, że kasjer z „Omyłki” B. Prusa był wyśmiewany przez panienki z powodu tchórzostwa, czy też nie dowiedzą się szczegółów śmierci Jana Rozłuckiego „Rymwida” z „Ech leśnych” S. Żeromskiego. Czy zacytować fragment – przecież pisarz tak barwnie przedstawił jakieś wydarzenie - czy też streścić i przekazać tylko sens wypowiedzi?Poza tym mówienie przed swoją panią i swoją klasą nie ekscytuje tak jak przemawianie przed kolegami z klas starszych i nauczycielami. By uroczystości dodać poloru naukowego, zgodził się wystąpić nauczyciel historii Aleksander Pieszko, życzliwie przyjął zaproszenie udziału w konferencji pan Antoni Jankowski, prezes Polskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
22 marca o godzinie 8.55 w auli zabrzmiał śpiew gimnazjalistów: „Nauka – to potęgi klucz, ten wart, co więcej umie...”. Hymnem gimnazjum rozpoczęła się praca konferencji. Prowadzący Dariusz Arod ogłaszał kolejną grupę prelegentów, którzy kolejno wychodzili do mównicy i przedstawiali swój temat, wspierając przemówienie prezentacją multimedialną. W pierwszej części wystąpili uczniowie, którzy przygotowali tematy związane z historią powstania, przedstawili bohaterów, przywódców, dyktatorów zrywu narodowego w Polsce i na Litwie. Część pierwszą kończyła wirtualna wycieczka do Muzeum Powstania Styczniowego. Druga część była poświęcona tematyce powstania w malarstwie i literaturze. Przemówienie zaś pana Antoniego Jankowskiego wieńczyło posiedzenie. Z życzliwością ocenił wystąpienie młodzieży, podkreślił niektóre fakty powstania, dostępnie doniósł dla młodzieży wielkość ofiary powstańców i róznice między patriotyzmen i nacjonalizmem, nawet zainicjował pogadankę, gdy zapytał, jak możemy się przyczynić do tego, by poświęcenie się powstańców nie okazało się daremne. Pan Antoni sprezentował książki dla uczniów. Podsumowała konferencję pani dyrektor, wyrażając myśli wszystkich zebranych na sali nauczycieli, że odczuwa się radość i dumę, że mamy taką piękną, zdolną i mądrą młodzież. Zakończylismy konferencję odśpiewaniem „Roty”.
Lilia Kutysz,
inicjatorka konferencji, nauczycielka języka polskiego w Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Solecznikach