Podróż do Katynia

2 grudnia rano odwiedzieliśmy miejsce katastrofy prezydenckiego samolotu. Złożyliśmy wieniec, zapaliliśmy znicze. Trudno było powstrzymać łzy, wiedząc, że w tym miejscu zginęło tylu wybitnych ludzi, którzy na zawsze zostaną w pamięci każdego Polaka. Ze smutkiem odjechaliśmy z miejsca tragedii.

Kolejnym etapem naszej wycieczki było zwiedzanie Smoleńska. Przekonaliśmy się, że to piękne miasto. W Smoleńsku spotkaliśmy się z panią dyrektor Stowarzyszenia „Dom Polski” Rostisławą Tymań, która była pomocna w realizacji naszych planów i zmierzeń. Właśnie z ust pani dyrektor dowiedzieliśmy się, że w Smoleńsku działa sobotnia szkółka nauczania języka polskiego, do której uczęszcza około 170 uczniów (przeważnie są to dorośli). Na dzień dzisiejszy w Smoleńsku około 300 osób deklaruje polską narodowość.

Końcowym etapem wycieczki było zwiedzanie miejsc pomordowania polskich oficerów w czasie II wojny światowej, tzn. Katynia. Idąc po katyńskim lesie przez drewniany most, pod którym spoczywają prochy poległych Polaków, serce ściskał niesamowity ból. Tu panowała martwa cisza. W czasie wycieczki towarzyszyła pani przewodnik, która bardzo szczegółowo opowiadała o tym strasznym wydarzeniu przed laty. Oddając hołd poległym, każdy uczeń zapalił znicz przy krzyżu, złożyliśmy wieniec. Pamiątkowym zdjęciem udokumentowaliśmy swój pobyt.

W imieniu całej grupy pragnę serdecznie podziękować Fundacji „Pomoc Polakom na Wschodzie” za możliwość zwiedzenie tak ważnych miejsc dla każdego Polaka, a także dla uczniów naszej szkoły.
Na całe życie pozostanie w pamięci to, co usłyszeliśmy i zobaczyliśmy. Kolejny raz przekonaliśmy się, że jakie krótkie jest życie człowieka.

Maria Ładziato,
wicedyrektor Szkoły Średniej im. A. Krepsztul
w Butrymańcach