Lt En Pl
*home*
*home*
pl
lt en

Świat dorastającego dziecka – tematem zebrania rodzicielskiego

„W wychowaniu chodzi właśnie o to, żeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem – o to, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej

miał, aby więc poprzez wszystko, co ma, co posiada
umiał bardziej i pełniej być człowiekiem, to znaczy, ażeby umiał
bardziej być nie tylko z drugimi, ale i dla drugich”.
 
Jan Paweł II

7 grudnia br. w Szkole Średniej im. Ludwika Narbutta w Koleśnikach odbyło się zebranie rodzicielskie klasy 7 i 10 na temat „Poznać, żeby zrozumieć świat dorastającego dziecka”. Okres dorastania dziecka jest obfity w zmiany i to pod każdym względem. Następują zmiany na płaszczyźnie fizycznej związane z dojrzewaniem, towarzyszą im zmiany emocjonalne, jak również zmiany w sposobie myślenia i zachowania. Przed dorastającym stoją poważne zadania, z którymi on sam nie jest w stanie sobie poradzić. Potrzebuje pomocy, wsparcia i zrozumienia ze strony dorosłych, szczególnie tych najbliższych. Czas dojrzewania, to chyba najgorszy czas przede wszystkim dla rodziców, którzy muszą znosić okres buntu, wolności i niezależności dziecka. Wielu z nich zakłada ręce bo nie wie jak w takich sytuacjach postępować. Bez rodziców szkoła też nie poradzi sobie z problemami współczesności. Tylko dobrze zorganizowana współpraca może zapobiec występowaniu i skutkom różnych problemów, dlatego zrodził się pomysł spotkania rodziców, aby wspólnie szukać rozwiązań, kompromisu.

Spotkanie rozpoczęło się "Metodą Sześciu Kapeluszy” Edwarda De Bono, innowacyjną techniką prowadzenia dyskusji i twórczego rozwiązywania problemów, argumentowania i wyciągania wniosków. Opracowaliśmy prezentację multimedialną ze wskazówkami i radami praktycznymi dotyczącymi postępowania z dorastającymi dziećmi. Rodzice też mieli okazję do przeczytania listów swoich dzieci, w których nastolatkowie tak szczerze i otwarcie wyrażali swoje emocje, oczekiwania, nawet prośby.

Najbardziej cieszyły dyskusje z rodzicami, którzy wyrażali swoje opinie, dzielili się własnymi refleksjami, spostrzeżeniami czy wątpliwościami. Padały pytania dotyczące konkretnych trudności wychowawczych i różnorodnych przejawów życia dziecka. Przyjazna atmosfera skłaniała rodziców do wymiany poglądów na tematy wychowawcze, opowiedzenia o swoich sukcesach lub porażkach w wychowaniu dzieci. Zauważyłyśmy, ze w rodzicach drzemią wielkie pokłady dobra, życzliwości i chęci niesienia pomocy szkole.

Bożena Michniewicz
Gitana Stakucevičienė