Teatr z Sopotu zajechał do Solecznik

W ramach projektu „Teatr zajechał” Sopocka Scena Off de Bicz Teatr Stajnia Pegaza po raz kolejny wystąpi przed solecznicką publicznością. Od wtorku goszczący w rejonie solecznickim teatr z Trójmiasta wystąpił już w Butrymańcach, Koleśnikach i Turgielach. Przed rokiem podczas Spotkań Teatralnych w Solecznikach Teatr „Stajnia Pegaza” zaprezentował solecznickiemu widzowi „Getrtrudę” – spektakl z inspiracji „Hamletem” W. Szekspira. Tym razem mamy okazję obejrzenia dwóch przedstawień – „Noel wspak” – monodramat według „Matki” St. I. Witkacego oraz „Tullę” – według „Psich lat” Gűntera Grassa. Dlaczego zostały wybrane właśnie te spektakle?
- Po pierwsze, że są małe, nie potrzebują specjalnych dekoracji. Po drugie, tematy spektakli są bardzo aktualne i myślę, bardzo ciekawe dla młodego widza, bowiem występujemy przede wszystkim przed tego rodzaju publicznością. Po pierwszych występach cieszę się z komunikatywności widza, jego otwartosci i emocjonalności. Widząc wzruszenie publiczności sądzę, że dokonaliśmy dobrego wyboru – mówi Ewa Ignaczak, założycielka i reżyser Teatru Stajnia Pegaza.
20 listopada teatr wystąpi w Dziewieniszkach i Ejszyszkach, 21 listopada w Białej Wace i i Jaszunach, 23 listopada w Centrum Kultury w Solecznikach (poczatek spektakli o godz. 14.00).
Dokładny program spektakli na stronie http://www.salcininkai.lt/index.php/pl/samorzadowosc/Nowosci/?newsid=255
Zapraszamy!
Irena Kołosowska

„Noel wspak”
Spektaklu oparty na relacji matki i syna, podkreślający wpływ tej więzi na kształtowanie się osobowości dziecka. Matka, chcąc sprowokować swojego syna do twórczości, stwarza sama toksyczne, negatywne warunki w domu, aprobując wszelką perwersję i anomalię. Stan, w którym syn jest alfonsem i złodziejem świadczy dla niej o właściwym porządku rzeczy. Tylko warunki trudne, anormalne, są podłożem dla twórczości i niezwykłości. Tylko one są w stanie ukształtować jednostkę ponadprzeciętną. W spektaklu widzimy także drugą stronę - jak Leon sobie radzi z mitologią matki, jak się przeciw niej buntuje, a jednocześnie jak bardzo potrzebuje końcowej aprobaty matki - dla swojego życia i dzieła.
„Tulla”
Historia dziewczyny przedstawiająca jej proste, smutne życie. Harda, ciekawska, wrażliwa, ale i bezwzględna Tulla wprowadza swych rówieśników i siebie w dorosłość, bez znieczulenia, bezkompromisowo. Przekracza granicę okrucieństwa jedynie z ciekawości, bo z pewnością nie jest grzeczną dziewczynką. Postępowanie Tulli pretenduje ją do bycia złą bohaterką, lecz mimo to wywołuje ona wzruszenie i akceptację widzów, bo każdy z nas może znaleźć u niej ślady samego siebie. Stawiane przez nią pytania, są kierowane do nas wszystkich: w którym momencie tracimy niewinność? Czy można ją odzyskać? Co zrobić z rozczarowaniem dorosłością? Czy przedwcześnie dojrzałe dzieci, mają szansę kiedykolwiek dorosnąć?