Wróćmy pamięcią do tamtych dni…

Uroczystości jubileuszowe przeszły już do historii. Ile przyniosły wrażeń, emocji i wzruszeń wiedzą ci, którzy wzięli w nich udział oraz ci, którzy się przyczynili do ich realizacji. Wróćmy pamięcią do tamtych dni…
Uroczystości poprzedziły poczynania związane z przywróceniem szkole imienia A. Mickiewicza. Otóż, nowego ukierunkowania nabrało muzeum szkolne, które od początku września br. zaczęło gromadzić wszelką informację, dotyczącą szkoły. Odbyło się wiele spotkań i rozmów z nauczycielami i absolwentami tej placówki. Były organizowane wycieczki do miejsc związanych z A. Mickiewiczem. W taki sposób się odbyły, między innymi, wycieczki do Nowogródka i nad Świteź, do Muzeum A. Mickiewicza w Wilnie. Gościliśmy też w gimnazjum im. A. Mickiewicza w Wilnie.
W naszej szkole miała miejsce wystawa prac plastycznych do utworów Wieszcza narodowego, w wykonaniu naszych uczniów.
Uczniowie klasy 12, w przededniu święta, odwiedzili groby zmarłych nauczycieli na cmentarzu dziewieniskim, zapalili znicze. Złożyli hołd ich pamięci.
W rozległym holu szkoły zostały zaprezentowane: stoisko z monografią szkoły, wernisaż ze zdjęciami uczniów, zbiory z muzeum szkolnego – zeszyty z lat 1934 – 1941, albumy, świadectwa, podręczniki.
Na korytarzu, natomiast, umieszczono wystawy jubileuszowe: zdjęcia byłych dyrektorów, zdjęcia z pobytu w Nowogródku i Wilnie oraz prace plastyczne uczniów.
Otóż nastąpił dzień oczekiwany, piątek, 28 listopada br., zarówno społeczność szkolna, rodzice jak też zaproszeni na tę uroczystość specjaliści kuratorium oświaty rejonu solecznickiego. Zaszczycili swoją obecnością również goście z Macierzy. Wszyscy się zgromadzili w sali szkoły, gdzie odbyły się uroczystości jubileuszowe. Wśród dostojnych gości byli, między innymi: prof. Ida Kinalska – córka pierwszego kierownika szkoły, ks. Bogumił Bylinka z Archidiecezji Łódzkiej, dawny przyjaciel szkoły, Zdzisław Palewicz – wicemer rejonu solecznickiego, prezes ZPL oddziału rejonu solecznickiego, Krzysztof Górak – wicestarosta powiatu radomskiego z delegacją, Małgorzata Jaśkiewicz - dyrektor Zespołu Szkół w Rzęczkowie, Czesława Marcinkiewicz – starosta gminy dziewieniskiej.
Godne uwagi słowa powiedział wicemer rejonu solecznickiego Zdzisław Palewicz. Zaznaczył, między innymi, jakże ważną rolę odegrała obecność córki pierwszego kierownika szkoły na tych uroczystościach.
- Przybycie tu, do Dziewieniszek, córki pierwszego kierownika szkoły, uczyniło tę wielką uroczystość wielką uroczystością – powiedział Z. Palewicz.
Ciepłych słów z racji tak wielkiego wydarzenia nie szczędzili starszy specjalista wydziału oświaty rejonu solecznickiego R. Kozarewskaja, dyrektorzy szkół, byli absolwenci.
Uroczystość prowadzili Bożena Tyczyno – pedagog socjalny szkoły oraz Rusłan Rusiecki, były absolwent szkoły, syn byłej dyrektorki Olimpii Rusieckiej, który przybył na tę uroczystość z Łomży.
Gratulacje szkole złożyli przybyli na uroczystość dostojni goście.
Następnie dyrektor szkoły - Danuta Anichowskaja wygłosiła okolicznościowe przemówienie:
- Szanowni Państwo! W imieniu Rady Pedagogicznej, rodziców, uczniów oraz własnym z radością witam wszystkich, którzy uczyniliście nam honor przyjmując nasze zaproszenie i przybyliście, aby wspólnie z nami przeżywać uroczystości związane z 80 – leciem istnienia naszej szkoły, połączone z z przywróceniem szkole imienia. Dzisiejsze wydarzenie ma charakter niezwykle podniosły i historyczny, łączy w sobie już zapisaną kartkę 80 – letnich wydarzeń szkoły, ale jest także symbolem wzruszeń, zadumy, refleksji i wspomnień. Szczególne podziękowania kieruję do dyrektorów, wspaniałych pedagogów, którzy tworzyli historię szkoły. Dziś, po latach we wdzięcznej pamięci wychowanków pozostaje ich dobroć, życzliwość, wyrozumiałość.
Chlubą naszej szkoły są przede wszystkim ludzie, którzy są bezpośrednio z nią związani, a mianowicie - nauczyciele i wychowawcy. Zawód nauczyciela – to zawód specyficzny. Dopiero po latach człowiek zdobywa sie na refleksyjną ocenę swoich pedagogów, zauważa ich życzliwość, serdeczność i wyrozumiałość. Dzisiejsza obecność wielu absolwentów jest potwierdzeniem szacunku dla tej szkoły, jej nauczycieli. Przybyliście tu, aby wrócić pamięcią do czasu młodości, który był szczególnie ważny w Waszym życiu – czas kształtowania postaw i charakterów, czas podejmowania pierwszych życiowych kroków.
Szkoła w Dziewieniszkach powstała jako Publiczna Szkoła Powszechna stopnia trzeciego im. A. Mickiewicza w Dziewieniszkach. To było w dalekim 1928 roku. Pierwszy kierownik szkoły – Włodzimierz Soroko. Dzisiaj mamy zaszczyt gościć tu córkę i prawnuka pierwszego kierownika szkoły. Różne czasy przeżywała szkoła: zmiany ustroju społecznego, zmiany wartości życiowych. Ale to, co wielkie, to, co ważne - przetrwa. Przetrwa dzięki ludziom, ich pamięci.
W naszej szkole od początku swojej kariery pedagogicznej pracuje pani od historii Jadwiga Zaborska. Można ją nazwać „mamą chrzestną” szkoły. To właśnie dzięki jej inicjatywie podjęliśmy się działań o przywrócenia szkole imienia.
Decyzja Rady Szkoły, decyzja Rady Pedagogicznej, decyzja społeczności szkoły. I stało się! 31 lipca 2008 roku dzięki Uchwale, która została przyjęta podczas obrad Rady samorządu rejonu solecznickiego, szkoła przywróciła imię Adama Mickiewicza.
Zawdzięczając dyrektor Zespołu Szkół w Rzęczkowie pani Małgorzacie Jaśkiewicz, dzisiaj mamy portret Patrona. Brakuje sztandaru i hymnu. Mamy jeszcze wiele do zrobienia.
Chcę podziekować wszystkim tym , którzy dbają i troszczą się o to, aby realizowane w szkole zadania mogły urzeczywistnić się w jak najlepszych warunkach.
Jestem wdzięczna władzom rejonu solecznickiego za wsparcie finansowe i troskę, którą otaczają nasza szkołę. Naoczne potwierdzenie tego – nowe krzesła.
Wyrazy wdzięczności kieruję do prezesa ZPL oddziału rejonu solecznickiego szanownego pana Zdzisława Palewicza za przyczynienie się do realizacji naszej uroczystości.
Dziękuję serdecznie przyjaciołom szkoły: czcigodnemu księdzu Bogumiłowi Bylince, który jako pierwszy zaprosił uczniów naszej szkoły na kolonie do Polski, co jest kontynuowane do dnia dzisiejszego. Słowa podzięki składam na ręce wicestarosty powiatu radomskiego, szanownego pana Krzysztofa Góraka, za wszechstronną pomoc szkole. Uprzejmie dziękuję członkini ,,Wspólnota Polska” oddziału kujawsko – pomorskiego, jak również pani dyrektor Zespołu Szkół w Rzęczkowie szanownej pani Małgorzacie Jaśkiewicz, która się przyczyniła do wzbogacenia naszej biblioteki szkolnej. Nie sposób pominąć starostę gminy dziewieniskiej szanowną panią Czesławę Marcinkiewicz i dyrektora przedszkola w Dziewieniszkach panią Irenę Mackiewicz za pomoc w organizowaniu uroczystości i za podtrzymanie na duchu. Dziękuję wszystkim nauczycielom, uczniom, pracownikom szkoły, którzy pracowali, aby godnie uczcić święto szkoły. Dziękuję wszystkim tym, którzy swoim zaangażowaniem zrobili wszystko możliwe, aby świeto było udane.
Szkoła dzisiaj – to szkoła , która odpowiada wymaganiom terażniejszości. Szkoła szykuje uczniów do życia w zmieniającym się współczesnym świecie.
Nasi abiturienci pomyślnie składają egzaminy maturalne, wstępują na wyższe uczelnie, odnajdują siebie w życiu. Szkoła z powodzeniem realizuje projekty, nabieramy wprawy i planujemy realizować projekty miedzynarodowe, jesteśmy otwarci na współpracę, podpisaliśmy umowę w Zespołem Szkół w Rzęczkowie. Działania podejmowane w szkole charakteryzują się dbałością o pielęgnowanie tradycji, a równoczesnie ciągłym dążeniem do nowoczesności.
Wyrażam życzenie, aby słowa wielokrotnie kierowane do uczniów tej szkoły, a mówiące o tym, że są wielcy, wspaniali i godni wszelkich laurów zachęcały każdego do podejmowania wezwań i realizacji marzeń. A nasze marzenie dzisiaj się spełnia. Dziekuję jeszcze raz wszystkim, kto przyczynił się do jego spełnienia – powiedziała dyrektor szkoły D. Anichowska.
Pani dyrektor odczytała tzkże życzenia przysłane z okazji święta. Były to słowa byłego absolwenta Franca Bartanowicza, dzisiaj pełniącego obowiązki kierownika oświaty miasta Murmańsk oraz Mieczysława Machulaka, autora książki o Dziewieniszkach.
Zasłużeni nauczyciele emeryci zostali odznaczeni honorowymi dyplomami. Dyplom od samorządu rejonu solecznickiego otrzymała p. Jadwiga Zaborska za nieoceniony wkład napisania i przechowania historii szkoły. Odbyło się też wręczenie nagród dla najlepszych uczniów, najlepszej klasy. Wyróżnienia otrzymali też nauczyciele.
Wystąpienie chóru młodzieżowego pod kierownictwem p. Grażyny Papachinej spotkało się z serdecznym przyjęciem zgromadzonych na sali. Dziewczęta uświetniły całość wiązanką piosenek ludowych.
Uczestnicy uroczystości obejrzeli też pokaz multimedialny ,,Osiem dziesiątków lat szkolnej historii”, który był ,,wehikułem czasu” przenoszącym do szkolnych ławek i przywołał pokrótce dzieje tej placówki oświatowej. Została przywołana również postać pierwszego kierownika owej placówki Włodzimierza Soroki, który w latach 1928 – 1939 kierował szkołą.
Następnie były słowa z poezji Mickiewicza, wiersze związane ze szkołą oraz taniec najmłodszych uczniów.
Ostatnim punktem tego świątecznego dnia była sztuka wystawiona przez „młodych aktorów” na podstawie fragmentu z epopei ,,Pan Tadeusz”, uwieńczona polonezem.
Szkoła w Dziewieniszkach swą historią sięga lat 30. minionego stulecia, zbudowana w ramach akcji tzw. „Sto szkół marszałka Piłsudskiego na Wileńszczyźnie”. Szkoła, podobnie jak pedagodzy oraz uczniowie przechodzili różne koleje losu. Zmieniali się dyrektorzy, zmieniali się nauczyciele, zmieniał się też język nauczania. Zależało to od zmian politycznych zachodzących na terenach kraju dziewieniskiego. Jednak trzeba zaznaczyć, że na przeciągu czterech dziesięcioleci kształciła młodzież w trzech jezykach – litewskim, rosyjskim i polskim.
Szkoła jest dla każdego pewnym domem, do którego chętnie się wraca po latach. Jest miejscem, które uczy, wychowuje człowieka stwarzając mu odpowiednie warunki rozwoju.
Dziewieniska Szkoła na przeciągu swojej działalności uczyniła wiele dobrego dla kształcenia i wychowania dzieci. Dłuższy czas była jedynym ośrodkiem kulturowym w tej miejscowości.
Wielką zasługą jest również to, że przetrwała i w dalszym ciągu ma na celu edukację młodzieży.
Minęło 80 lat, a imię A. Mickiewicza tu, w Dziewieniskiej szkole, na podobieństwo diamentu lśni, jak przed laty, promieniując na umysły i uczucia młodego pokolenia. Imię wielkiego Wieszcza Narodowego jest ,,arką przymierza między dawnymi a nowymi laty“. On, nasz wieszcz, pierwszy przewidział i wyśpiewał: ,, ...on zrobił skrzydła i do swoich wrócił “.
Wrócił, by Być ...

Danuta Sobol,
absolwentka, nauczycielka Szkoły Średniej im. A. Mickiewicza w Dziewieniszkach