Wycieczka do wileńskich klasztorów

W końcu listopada 35-ciu słuchaczy PUTW udało się na autokarową wycieczkę do wileńskich klasztorów, którą przygotowała kierowniczka Koła Religioznawstwa Regina Bućko.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i Klasztoru Franciszkanów na Piaskach, w którym w okresie rozkwitu przebywało 53 zakonników oraz istniała drukarnia. Franciszkanie pojawili się na Litwie jeszcze w czasach pogańskich, kilkakrotnie przy nawrotach pogaństwa byli mordowani. Najstarszy kościół w Wilnie w stylu gotyckim niejednokrotnie niszczyły pożary, był przebudowany w stylu barokowym, w czasie wojen napoleońskich i w okresie Murawjowa był niszczony i przystosowywany na składy. Z uwagą słuchamy o. Józefa Makarczyka, który dostępnie i z poczuciem humoru opowiada o historii kościoła i klasztoru, o wkładzie franciszkanów w kulturę WKL oraz o wieloletniej walce o zwrot dóbr franciszkanów, co tylko w tym roku udało się osiągnąć. Zniszczenia katastrofalne, ale prace restauracyjne już ruszyły. Obecnie jest tylko czterech Braci Mniejszych Konwentualnych. Gwardianem klasztoru i rektorem kościoła jest o. Marek Dettlaff. Dłużej zatrzymujemy się przed już uporządkowaną kaplicą Białej Pani – Matki Boskiej Brzemiennej i przy ołtarzu św. Jadwigi Królowej. Koło kościoła oglądamy barokową kaplicę, którą zbudował Michał Suzin ku czci osób wymordowanych przez Kozaków w 1655r., oraz pomnik Józafa Montwiłła (1932). Zwiedzamy pomieszczenia klasztorne, które czasowo są wydawane w najem różnym organizacjom, co daje możliwość zdobywania środków na wydatki komunalne i remonty.

Następnie jedziemy do kościoła św. Franciszka i św. Bernarda oraz klasztoru Bernardynów (t.j. Franciszkanów-Reformatów). Zbudowano je w stylu gotyckim w 1469-1500 latach z fundacji króla Kazimierza Jagiellończyka. Kościół niejedno-krotnie przebudowywany, niszczony przez pożary, w 1655-1660 latach zdewastowany przez Kozaków, a w jego wnętrzu wymordowano zakonników i mieszczan szukających schronienia. W 1772 r. żyło tu 51 braci (obecnie pięciu litewskich zakonników). W czasie rządów Murawjowa zakon skasowano, klasztor oddano wojsku na koszary, potem zaś był tu Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. Przewodnik Alvydas Bałtaduonis ciekawie opowiada o historii i architekturze świątyni. Oglądamy misterne nagrobki Piotra Wiesiołowskiego i Stanisława Radziwiłła, gotyckie freski początku XVI wieku oraz krzyżowe, kryształowe i gwiażdziste sklepienia.

Na godzinę 15-tą idziemy do kościoła św. Ducha na koronkę Miłosierdzia Boże-go, bierzemy udział w mszy św. i prezentacji książki ks. Jarosława Wąsowicza SDB „Maryja z Ostrej Bramy. Strażniczka polskich kresów”.

Wracając do domu. podbudowani historycznie i duchowo, dzielimy się wrażenia-mi oraz cieszymy się z możliwości obcowania, dokształcania się, aktywnego i treściwego spędzania czasu.


Prezes PUTW Antoni E. Jankowski